จวี้ เจิ้งฟง จอมยุทธ์ทรายแห่งเหอซี
“ข้าจะเป็นราชาแห่งผืนทราย...” "ทุกแว่นแคว้นซีอวี้จะต้องสยบแทบเท้าข้า...!"
กำลังภายใน :: เคล็ดทะเลทรายพิโรธ (เป็นเคล็ดวิชาประหลาดที่สร้างกระแสลมปราณกับผืนทรายเหล่านี้จนเหมือนพายุทราย) วรยุทธ์ :: - เพลงตะขอปลิดชีพ (วรยุทธ์ 7 กระบวนท่า ที่ถูกคิดค้นขึ้นเพื่อใช้กับมือตะขอข้างขวา)
วิชาตัวเบา :: (1) ตัวเบาขั้นสูง (2) ตัวเบาพายุทราย (สามารถทนทานกับพายุทรายในทะเลทรายได้ ไม่สะทกสะท้าน เดินผ่านไปได้ชิลด์ๆ หรือใช้พายุทรายนั้นเป็นสนามต่อสู้ของตนเองที่ได้เปรียบได้)
บู๊ | บุ๋น | พลังแฝง | 62300 | 20000 | ????? |
ชื่อ-นามสกุล :: จวี้ เจิ้งฟง บิดา :: จวี้ กู่เฉิน (เสียชีวิต) มารดา :: หยางเอ๋อห์ (สาวคณิกาหอโคมเขียวแห่งต้าหว่าน)
เชื้อชาติ :: ฮั่น-ต้าหว่าน บ้านเกิด :: เมืองจิ่วฉวน
คำพูดที่ติดปาก :: "…..” , “เอาแต่พูดว่าจะทำในสิ่งที่ยิ่งใหญ่ แต่ไม่ยอมลงมือทำ....แล้วเมื่อไหร่มันจะยิ่งใหญ่ดังคำที่พูดไว้ชะทีเล่า!!” อุปนิสัย :: มีนิสัยหยิ่งทรนง จองหอง ถือดี ไม่สนใจผู้ใด ไร้ซึ่งความเมตตา ไร้ซึ่งความจริงใจให้ผู้ใด ามารถทำทุกอย่างเพื่อแก้แค้นได้ รวมไปถึงการฆ่าคนทั้งเมืองก็สามารถทำได้หากตามล่าศัตรู และเป็นคนทะเยอทะยาน มีความต้องการมากล้นจนขาดความยั้งคิด มุ่งร้ายที่จะช่วงชิงของคนอื่นโดยไม่เลือกวิธี ไม่ว่าจะใช้วิธีใดๆ จะทำทุกหนทางเพื่อให้ได้ของที่อยากได้มาครอบครอง และมีความโหดเหี้ยมอย่างถึงที่สุด ความสามารถพิเศษ :: สัญชาติญาณเฉียบแหลม , ตัดสินใจเฉียบขาด , ทักษะความเป็นผู้นำเผด็จการ , วรยุทธ์พิศดาร , ฆ่าคนได้อย่างเลือดเย็น ไร้ความปราณี มีชื่อเสียงทางด้าน :: จอมยุทธ์ทรายแห่งเหอซี คติประจำใจ :: ข้ารักผืนทรายนี้ ความใฝ่ฝันสูงสุด :: จ้าวแห่งทะเลทราย , กวาดล้างโจรสลัดให้สิ้นซาก
จุดแข็ง :: ทะเลทราย | ทะเยอทะยานไร้ขอบเขต (อยากได้สิ่งใดไม่ว่าวิธีการใดจะต้องได้มาครอบครอง) | ใช้ได้หมดทุกวิธีการ จุดอ่อน :: มารดาเฒ่า | มือขวาด้วน | สตรีแกร่งและถึก
ลักษณะทางกายภาพ สีผิว : สีน้ำผึ้งดูกร้านแดด สีตา : น้ำตาลเข้ม ใบหน้า : มีใบหน้ารอยบากและมักสูบปล้องกัญชาเสมอเป็นเอกลักษณ์ของเขา ร่างกาย : กำยำมีกล้ามเนื้อสูงสง่า เสมือนนักรบชาวชงหนู ส่วนสูง (cm) : 253 cm. น้ำหนัก (kg) : 162 kg.
ประวัติตัวละคร เจิ้งฟงกำเนิดมาภายในหอโคมเขียว บิดาของเขามาเที่ยวหอโคมเขียวต้าหว่านและทำให้มารดาตั้งครรภ์ เขาสัญญาว่าจะกลับมาไถ่ตัว แต่รอจนแล้วจนรอดก็ไม่เห็นเขาอีกเลย เจิ้งฟงเฝ้าดูแลท่านแม่ตั้งแต่สิบขวบ ทำงานทุกอย่างสารพัดงานเพื่อเลี้ยงดูมารดาไม่ว่างานหนักแค่ไหน และเฝ้าคอยโอกาสที่จะแก้แค้นบิดาและสมบัติที่เขาควรได้ เพื่อให้ท่านแม่มีความสุข ในวัยสิบห้าปี เขาได้พบเจอยอดฝีมือท่านหนึ่งในขณะกำลังขึ้นเขาหาของป่า เขาเกือบพลาดพลั้งตกเหวแต่ดวงดีได้รับความช่วยเหลือจากยอดฝีมือ เขาเห็นอีกฝ่ายมีฝีมือสูงส่งจึงตั้งใจมาปรนนิบัติทุกๆ วัน และถามไถ่ยอดฝีมือสม่ำเสมอเพื่อหวังว่าสักวันเขาจะรับเป็นศิษย์ ใช้เวลากว่าห้าปีจนเขาล่วงเลยสู่ยี่สิบปีและในที่สุดก็พิชิตใจยอดฝีมือคนนั้น เขาได้รับถ่ายทอดวิชาพิศดารจากยอดฝีมือ ลมปราณในร่างกายมีความทนทานต่อพายุทราย ทุกครั้งที่เจอพายุเรียกว่าเขาไม่ต้องกลัวเลย ราวกับผืนทรายคือบ้านของเขา สิ่งแรกที่เจิ้งฟงทำหลังสำเร็จวิชาคือการอำลาอาจารย์และเดินทางสู่จิ่วฉวนตามคำเล่ามารดา สืบหาตัวชายเลวคนนั้นกว่าสองปี ก่อนพบเห็นเขาอยู่กับครอบครัวอย่างมีความสุข ไฟแค้นที่สุมในตัวเขาเพิ่มพูนมากขึ้นและปกปิดหน้าตาก่อนลอบเข้าไปในจวนนั้น เขาลงมือสังหารทุกคนในจวนจวี้ไม่เว้นแม้แต่ลูกเล็กเด็กแดงอย่างไร้ความปราณี ก่อนจวี้กู่เฉินจะสิ้นใจเขาได้บีบบังคับให้จวี้กู่เฉินเขียนหนังสือยอมรับฐานะเขาเป็นคนสกุลจวี้และปลดฮูหยิน ตั้งมารดาเป็นฮูหยินใหญ่ ด้วยการข่มขู่เอาชีวิตลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของชายเลวคนนี้ หลังได้ทุกอย่างเขาแสยะยิ้มก่อนปั่นศีรษะเด็กชายคนนั้นด้วยสองมือ และสังหารบิดาบังเกิดเกล้าด้วยน้ำมือของเขาเองและนำสมบัติทั้งหมดกลับต้าหว่านพร้อมเผาจวนจวี้ เจิ้งฟงหลังจากกลับบ้านเขารู้ดีว่าไม่ช้าก็เร็วเรื่องที่เขาทำต้องแดงจึงต้องขออภัยมารดาและกรีดใบหน้ามารดาเพื่อให้คนอื่นคิดว่านางไม่เห็นด้วยที่เขาจะแก้แค้นบิดา และหนีไปไกลจนพบเจอกลุ่มโจรสลัดทำให้เขาท่องทะเลไปกับเหล่าโจรสลัดกว่ายี่สิบปี แต่ก็ไม่ลืมส่งเงินทองให้มารดาใช้ชีวิตสบายในนามคนอื่น จากเหตุการณ์ในช่วงนั้นที่ทำให้เขาเกลียดโจรสลัดอย่างมากเพราะเขาถูกกลุ่มโจรสลัดกลุ่มนั้นหลอกไปปล่อยทิ้งไว้บนเกาะที่ไหนสักแห่งในตะวันออก ใช้ชีวิตอย่างอัปสูและหิวโหย สมบัติที่เขาสร้างผลงานหามาได้พวกมันก็อุบไปหมดเลย เขาพิโรธและนับแต่บัดนั้นได้ตั้งปฏิญาณแล้วว่าเขาจะทำทุกวิถีทางให้อยู่รอดชีวิตไปจากเกาะนรกนี้ให้ได้และล่าโจรสลัดทุกคนให้หมดสิ้นไป ผ่านไปหลายสิบปีเหมือนสวรรค์เห็นใจเปิดทางให้นายท่าเยวี่ยแห่งแคว้นหนานเยี่ยมาพบเจอ นายท่าเยวี่ยเป็นนายท่าที่มีชื่อเสียงการล่าโจรสลัดเพื่อมาเป็นทาสขายส่ง ใครไม่ยินยอมก็จะทรมานจนกว่าจะยอมก่อนนำไปขาย ในตอนนั้นเขาอายุ 38 ปี เขาทุ่มเทฝึกฝนจนแข็งแกร่งและตามล่าโจรสลัดมากมายหลายพันหัวจนร่ำรวยเป็นกอบเป็นกำ และเขาเดินทางกลับไปยังระเบียงเหอซีสร้างชื่อที่นั่นด้วยเขตทะเลทรายทำให้เขาได้เปรียบ ต่อให้เกิดพายุทรายตามธรรมชาติ แต่พายุทรายก็ไม่อาจทำอะไรเขาได้ สำหรับเขาพายุทรายเป็นแค่เครื่องเป่าลมดับร้อนที่เดินชิลด์ๆ และก่อตั้งสำนักทะเลทราย มีลูกศิษย์มากมายที่พร้อมทำตามคำสั่ง ในทุกๆ ครั้งที่มีค่าหัวโจรสลัดน่าสนใจๆ ราคาสูงเขาจะนำคนออกเรือตามล่าหรือไม่ก็วางแผนสร้างกับดักล่อมาในเขตของเขาที่ได้เปรียบ
|